Barbakan przez który można przejść...

Tekst z: https://opencaching.pl/viewcache.php?wp=OP095D

Dzisiaj pełni rolę bramy wjazdowej na Stare Miasto, kiedyś miał strategiczną funkcję w systemie miejskich murów obronnych. Barbakan wraz z murami został wybudowany w roku 1548 tworząc linię obronną na długości ok. 1200 m. Zaprojektowany został przez Jana Baptystę Wenecjanina. W XVIII-XIX wieku został częściowo rozebrany i obudowany kamieniczkami. W latach 1936-38 zrekonstruowano dolne partie oraz fragmenty murów obronnych z sąsiednią basztą Prochową. Całkowitą rekonstrukcję barbakanu oraz jego murów obronnych od strony ulicy Mostowej i Podwale ukończono w latach 1953-54.Po bokach Barbakanu znajdują się baszty. Przez Barbakan możemy przejść ze Starego Miasta na Nowe Miasto.

"To największa z dotychczasowych iluminacji warszawskich zabytków i najbardziej skomplikowana. Za pomocą 170 reflektorów podświetlono odrestaurowany odcinek murów - od Brzozowej do Wąskiego Dunaju - łącznie z Barbakanem i Basztą Prochową. W czerwcu przyszłego roku, gdy zakończy się remont pozostałej części murów aż do placu Zamkowego, reflektorów będzie prawie 300. 

https://warszawa.wyborcza.pl/warszawa/1,54420,4754304.html

Pałac Sapiehów

Pałac Sapiehów został zaprojektowany przez Jana Zygmunta Deybla dla Kanclerza Wielkiego Litewskiego Jana Fryderyka Sapiehy.

Został zbudowany w stylu późnego baroku w latach 1731-1746.

Różne były koleje losu tej bardzo rozległej budowli.

Poza funkcją dla której powstał , w wieku XIX mieściły się w nim koszary ,  potem w okresie międzywojennym był tu szpital wojskowy ,

 po II Wojnie Światowej i odbudowie , w latach pięćdziesiątych ubiegłego wieku został przystosowany do funkcji edukacyjnych i do dzisiaj pełni tę rolę.

Od ulicy Zakroczymskiej pod numerem 6 możemy zobaczyć korpus pałacu , a ozdoby , które widzimy , to rekonstrukcja zgodna z jego pierwotnym wyglądem.Ciekawostką jest to , że modelkami dla figur kobiecych były córki projektantki , według której projektu pałac został odbudowany.

Ważnym szczegółem jest również to, że odbudowano tylko część pałacu , a zajmował on teren ogromny - widać to na zdjęciach satelitarnych.

Kościół św. Włodzimierza na Bródnie

Jest rok 1982. W związku z powiększającą się liczbą mieszkańców Bródna zostają rozpoczęte starania o budowę trzeciego kościoła na Bródnie. Zgodę na budowę kościoła dostał w kwietniu 1989 roku ksiądz Henryk Zaraś (pierwszy proboszcz tej parafii). Plac budowy u zbiegu ulic Rembielińskiej, Kondratowicza i Bazyliańskiej sprawił, że kościół powstał w samym środku Bródna. Jak wspomina ksiądz Henryk, pomógł „wschodni” patron w dostaniu zgody od Urzędu ds Wyznań (niższe szczeble odmawiały zgody). Poświęcenie placu pod budowę dokonał biskup Marian Duś dnia 14 maja 1989r., a już 4 czerwca widać było Żywy Kościół na terenie placu budowy (tego dnia odbył się w tym miejscu Kongres Eucharystyczny dla mieszkańców Pragi Południe). Bardzo szybko wzniesiono tymczasową kaplicę, aby lud mógł już tutaj zbierać się na Mszy Świętej (dzisiejsze garaże). Pierwszą Mszę Świętą odprawiono 12.11.1989r., zaś 1.07.1990 roku została erygnowana parafia przy kaplicy św. Włodzimierza.

Dwa lata później, tj jesienią 1992r., została wydana zgoda na budowę kościołapw. św. Włodzimierza i bł. Honorata Koźmińskiego. 19 września 1999 roku wmurowano kamień węgielny, pochodzący z Ławry Peczerskiej w Kijowie. Ważnym wydarzeniem w życiu parafii były pierwsze misje (maj-czerwiec 2000 roku), prowadzone przez ojców kapucynów, na zakończenie których biskup ordynariusz diecezji warszawsko-praskiej Kazimierz Romaniuk poświęcił 12-metrowy krzyż misyjny, który został umieszczony na wieży kościoła. Niedługo potem, 5 maja 2002 roku, tenże biskup dokonał poświęcenia nowej świątyni i odprawił w niej pierwszą Mszę świętą.

Wnętrze Kościoła ma przywodzić na myśl bezkres stepowych pól, na których mieszkały ludy, które dzięki św. Włodzimierzowi poznały Chrystusa.

Od sierpnia 2011 roku nowym proboszczem został mianowany ks. Zbigniew Wojciechowski.

Miejsce, to jest o tyle ciekawe, że Kościół ma dwóch patronów (św. Włodzimierza i bł. Honorata), a parafia tylko św. Włodzimierza.

[CYTADELA] - Henryk Baron ps. Smukły, Garbarz

„Jeżeli upierać się będziecie przy waszych marzeniach o odrębnej narodowości, o Polsce niepodległej i przy wszystkich tych złudzeniach, ściągniecie na siebie wielkie nieszczęście. Kazałem tu zbudować Cytadelę Aleksandrowską i oświadczam wam, że przy najmniejszym zaburzeniu każę miasto zbombardować, zburzę Warszawę i z pewnością nie ja ją odbuduję”

Mikołaj I Romanow Car Rosji

Henryk Baron ps.  Smukły, Garbarz (ur. 2 Grudnia 1887 Warszawa, zm. 9 Maja 1907, tamże) – polski działacz socjalistyczny. Członek Organizacji Bojowej PPS. Uczestnik wielu akcji zbrojnych.

Urodził się w rodzinie robotniczej. Pomimo ciężkich warunków ukończył szkołę elementarną. Od 1905 członek Organizacji Spiskowo-Bojowej PPS. W czerwcu 1906 roku kierownictwo Organizacji Bojowej PPS powierzyło mu zadanie wykonania zamachu na samego warszawskiego generał-gubernatora Skałona. Do zamachu jednak nie doszło. Został dowódcą "piątki" bojowej OB PPS i w okresie kilku miesięcy wziął udział w dziesięciu akcjach bojowych

Dokonał zamachu na rewirowego J. Optułowicza na ul. Ogrodowej;

uczestniczył w akcji na patrol wojskowo-policyjny, zabijając policjanta Morozowskiego;

dokonał zamachu na VII cyrkuł policyjny przy ul. Chłodnej rzucając dwie bomby. Ranny w czasie zamachu.

Tego dnia przejściowo zatrzymany z uwagi na rany. Jednak udało się przekonać policję, iż obrażenia są wynikiem bójki w restauracji, co potwierdzili świadkowie, składając zeznania na korzyść Barona. Dzięki temu już 17 sierpnia został uwolniony. Przebywał jeszcze półtora miesiąca w Warszawie pracując w garbarni Kempfiego przy ul.Okopowej.

 Na skutek obciążających oskarżeń jednego z członków jego piątki" (Kazimierza Białoruckiego) zidentyfikowany jako uczestnik zamachu na cyrkuł. Wzburzony zdradą, przyznał się do wszystkich akcji pragnąc własnym życiem odkupić zdradę w swoim oddziale.

Wyrokiem Wojskowego Sądu Okręgowego w Warszawie w dniu 29 kwietnia 1907 skazany na karę śmierci. Kara została zatwierdzona 2 maja 1907 przez generała-gubernatora Skałona.

Został stracony przez Rosjan na stokach Cytadeli 9 maja 1907 r. o godz. 1.30 w nocy.

OPis i zdjęcie pochodzą od fotoimpresje, autora geościeżki "Straceni na stokach Cytadeli"

https://opencaching.pl/powerTrail.php?ptAction=showSerie&ptrail=641