MDM - Marszałkowska Dzielnica Mieszkaniowa

Wielki zespół mieszkaniowy w Warszawie, w Śródmieściu Południowym, socrealistyczny, wzniesiony w latach 1950–1952 według projektu zespołu architektów pod kierunkiem Józefa Sigalina i Stanisława Jankowskiego. W 2015 wpisany do rejestru zabytków.

Sam pomysł na powstanie MDMu, pojawił się w 1950 roku, choć już wcześniej planowano stworzenie wielkiego kompleksu mieszkaniowego w samym centrum miasta. Choć po zakończeniu II wojny światowej, lewobrzeżna zabudowa Warszawy została zniszczona w 84% to zadecydowano, że stolica kraju ze względów ideologicznych i politycznych powinna pozostać w Warszawie. W tamtym czasie wydawało się również, że ludzie tego chcą i są gotowi zaangażować się w odbudowę nie tylko wyrażając swoje poparcie dla tego projektu, ale również podejmując się pewnych prac. Z jednej strony zatem istniała mobilizacja społeczna, z drugiej, państwo było gotowe znaleźć pieniądze na to, żeby miasto mogło zacząć funkcjonować.

Tekst pochodzi z:

https://coord.info/GC71PNA

Właściciel: Ponakuma

[opis i zdjecie pochodzi z geocaching.com - autorstwa PONAKUMY - autora kesza tam się znajdującego]

W latach 1949-1950 zaczęto zastanawiać się, gdzie najlepiej byłoby wybudować osiedle, które byłoby przykładem nowej architektury i odmienionej rzeczywistości społeczno-politycznej. Z przyczyn ideologicznych podjęto decyzję, że będzie to stara ulica Marszałkowska. A dokładnie przecięcie dwóch dużych osi architektury warszawskiej: osi ulicy Marszałkowskiej i osi Stanisławowskiej – czyli założenia zainicjowanego przez króla Stanisława Augusta Poniatowskiego, tworzącego układ placów gwiaździstych łączących Plac Zbawiciela (ówczesną Rotundę), Plac Politechniki z Zamkiem Ujazdowskim.

Obowiązujący wówczas w PRLowskiej architekturze realizm socjalistyczny wymagał monumentalnej skali budowli i ich obfitego wystroju. Partery budynków zaprojektowano jako szerokie podcienia oraz lokale usługowe o często nadmiernej wysokości. Rozmieszczono dziesiątki rzeźb i płaskorzeźb przedstawiających przedstawicieli przodującej klasy robotniczej. Ściany obłożono płytami piaskowca i polerowanego granitu. Budynki zwieńczono potężnymi gzymsami i attykami.

Granit wykorzystany na fasadach budynków przy placu Konstytucji pochodzi ze zbiorów nazistowskich Niemiec, został odebrany celem przeznaczenia na odbudowę zniszczonej Warszawy zamiast na planowane pomniki zwycięstwa III Rzeszy. Uważny obserwator zauważy na mapie okolic placu Konstytucji dziwną nieciągłość i przemieszanie ulic w związku z wytyczeniem placu i zmiany ich biegu w trakcie budowy MDM. Na tyłach placu Konstytucji można się natknąć na przedwojenne kamienice o adresach ulic Piękna i Koszykowa. Znajdują się one na uboczu dzisiejszych ulic.

Updated: n/a

• Jak projektowano MDM?

• "Och, gdyby zamieszkać na MDM-ie..."

• MDM ostatecznie zabytkiem. "Wreszcie"

• MARSZAŁKOWSKA DZIELNICA MIESZKANIOWA, CZYLI JAK PROJEKTOWANO ŻYCIE