W Krakowie jako jedynym mieście Europy tradycja sypania kopców przetrwała aż do XX w. Obecnie na terenie Krakowa znajdują się cztery kopce.
Najstarsze to kopiec Kraka (na Krzemionkach usypany w VII w. ma 16 m wysokości. Według legendy jest to mogiła założyciela Krakowa, księcia Kraka (jednak podczas badań przeprowadzonych w latach trzydziestych nie odnaleziono żadnego szkieletu) i jego córki Wandy (tej, które wedle legendy, nie chciała Niemca).
Trzecim, najbardziej znanym kopcem jest usypany w latach 1820-23 kopiec Kościuszki. Kopiec wzniesiono na wzgórzu św. Bronisławy, ma 34,1 m wysokości. Znajduje się w nim ziemia z pól bitewnych: Racławic, Maciejowic, Dubienki oraz z pobojowisk amerykańskich. W 1862 roku na szczycie osadzono granitowy głaz z napisem "Kościuszce". W 1856 roku Austriacy otoczyli kopiec fortyfikacjami.
Najmłodszym z krakowskich kopców jest usypany na Sowińcu w 1936 roku kopiec Piłsudskiego, ma 38 m wysokości, wzniesiony został jako symbol niepodległości Polski. Zawiera w sobie ziemię z pól bitewnych z lat 1794-1945.
Kopce te przypuszczalnie mogły służyć jako strażnice lub miejsca kultu, na szczycie kopca Kraka odnaleziono resztki świętego drzewa pogan- dębu, a wzgórze wawelskie wraz z kopcami tworzy trójkąt równoramienny.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz